تنهاترین جاده ایران از نگاه یک گردشگر خارجی

مارتین دولارد Martijn Doolaard هلندی یک عکاس دوچرخه سوار هلندی است که در یک سفر بسیار طولانی از قاره خود به ایران رسید و پس از مدتی در غریب‌ترین و تنهاترین جاده ایران، رکاب زد. مارتین دولارد که فیلمساز و سفرنامه نویس هم هست این سفر را از آمستردام شروع کرده و در سنگاپور به اتمام رساند و پس از پایان این مسافرت طولانی یک سفرنامه را در کتابی به نام یک سال با دوچرخه از آمستردام تا سنگاپور on year a Bike: From Amsterdam to Singapore به چاپ رساند.

این سفرنامه نویس عکاس و برنامه نویس هلندی پس از ورود به آسیا، مهمان مردمان ایرانی و فرهنگ و آداب و رسوم آن‌ها شد و در همین حال، باعث شد با رکاب زدن در یکی از جاده‌های کشور ایران که بسیار خلوت بود، مناظر دیدنی و بسیار زیبایی را به ثبت برساند. شاید برایتان جالب باشد که بدانید تنهاترین جاده از نظر یک گردشگر کدام جاده در ایران است؟ مارتین دولارد کدام مسیر را به عنوان تنهاترین جاده ایران معرفی کرد؟ در این مطلب به جواب سوال‌های شما خواهیم پرداخت؛ پس همراه ما باشید.

بررسی تنهاترین جاده ایران

در واقع مسیر بیابانی تهران تا مشهد که اتفاقاً آخرین مقصد مارتین دولارد در این سفر بود، به عنوان تنهاترین جاده برای او شناخته شد که با ثبت کردن تصاویر زیبایی از این منظره، لذت سفر و ماجراجویی را برای آن بیش از بیش کرد. مارتین دولارد در کتاب خود درباره این مسیر خلوت این چنین نوشت:

پیشنهاد خواندنی

جاده اسالم به خلخال کجاست؟ | رویایی ترین جاده شمال ایران!

صدای گرم نامحسوس و نرم  چرخ‌های یک دوچرخه که در گرمای بیابان بر آسفالت می‌چرخد. در حالی که باد از پشت می‌ورزد. سرعت ثابت ۳۰ کیلومتر در ساعت، دو بطری یخ بالای کوله پشتی‌ام که تا دو ساعت آینده، آب خنک برایم فراهم می‌کند و بعد از آن، دمای هوا به ۴۰ درجه سانتی گراد خواهد رسید. خوشحالم که برای آرامش، به جاده برگشتم. از تهران خارج شدم و چیزی گز کویر نیست و این دقیقا همان چیزی است که من اینجا پیدا می‌کنم. به سمت شرق و مشهد ادامه می‌دهم؛ آخرین شهری که در ایران خواهم دید.

دوچرخه سواری ایمنی داشتم؛ زمین دشت تا آنجا که چشم کار می‌کرد، شن سیاه متناوب با سطح قهوه‌ای و سنگ بود. اما شب‌های جادویی در اینجا است با درخشان‌ترین ستاره‌هایی که تا به حال دیده‌ام.